Kategori: Alıntı
Bu kategori roman sanatına ilişkin alıntıları kapsar.
(Ermiş Garta’nın Hadımlaştırıcı Gölgesi)
“Şatoda çalışan iki görevli, belki de Kafka’nın en büyük yazınsal bulgusudur. İmgelem gücünün harikasıdır; iki yardımcının son derece şaşırtıcı olan varlıkları bir yana, bu bulgu anlamlarla doludur: Bu iki kişi zavallı şarkı öğretmenleridir, başbelâsıdırlar; ama aynı zamanda şatonun dünyasının tehdit edici ‘modernlik’ ini de temsil ederler: Aynasızdır bunlar, röportaj muhabiridirler, fotoğrafçıdırlar: Özel yaşamı tümüyle…
(Seçtikleri hedef hayvanlardı)
“On yıl kadar önce gazetede rastladığı iki satırlık haberi hatırladı birdenbire; Rusya’da bir kentte bütün köpekler resmi izin olmaksızın, tek bir tane kalmamacasına vurulmuştu. Ülkesinin iriyarı komşusunun yalın dehşetini ilk olarak Tereza’nın kafasına dank ettiren, bu gösterişsiz ve görünürde önemsiz küçük yazı olmuştu. Bu küçük yazı gelecekte olacakların habercisiydi. Rus işgalini izleyen ilk yıllar…
(Romanın sorguladığı sır o sınırın ötesinde başlar.)
(…) Ve işte şimdi onu gene romanın başında bana göründüğü gibi görüyorum; pencereden dışarıya, avlunun öte yanındaki duvarlara bakarken. Bu görüntüden doğdu Tomas. Önceden de söylemiştim, roman kişileri insanlar gibi kadından doğmaz; yazarın henüz hiç kimse tarafından keşfedilmediğini ya da hakkında önemli bir şey söylenmediğini düşündüğü temel bir insani olasılığı bir fındık kabuğunun içine…
(İki Çeşit Gülüş Üzerine)
“Bir şeyler, önceden bilinen anlamlarını ansızın yitirecek ve önceden belirlendiği sanılan sıralarından çıkacak oldu mu, bizde gülme duygusu uyandırır. (Moskova’da yetiştirilmiş bir Marksistin yıldız falına inanması gibi). Demek ki, aslında gülmek, şeytanın etki alanına giren bir şey. Gülmede uğursuz bir yan var (bir şeyler, sanıldığından çok değişik biçimde birden şekil değiştiriyor), ama öte yandan…